-
1 βουλομαι
эп. тж. βόλομαι, эол. βόλλομαι (fut. βουλήσομαι, aor. ἐβουλήθην, pf. βεβούλημαι)1) желать, хотеть(νίκην τινί Hom.; ποιεῖν τι Arst.)
τὸ βουλόμενον Eur. — желание;ὅ βουλόμενος Her., Plat., Arst., Dem., тж. ὃς (ὅστις) βούλει (βούλῃ) Plat. — какой угодно, любой, первый встречный;εἰ δὲ βούλει Plat. — если тебе (так) угодно;εἰ αὐτῷ γε σοὴ βουλομένῳ ἔστιν ἀποκρίνεσθαι Plat. — если тебе самому угодно отвечать;τί βουλόμενος ; Plat., Dem. и τί βουληθείς ; Soph. — с какой целью?, для чего?;β. εἴς τι Arph. — хотеть идти куда-л.;ἥ τοῦ ὕδατος φύσις βούλεται ἄχυμος εἶναι Arst. — вода сама по себе вкуса не имеет2) значить, означать(τί βούλεται οὗτος ὅ μῦθος; Plat.)
τί ἡμῖν βούλεται πρὸς τὰ πρότερα ; Plat. — какое это имеет для нас значение в связи с предыдущим?3) предпочитатьἄνδρες τὰ Συρακοσίων βουλόμενοι Thuc. — люди, сочувствующие сиракузцам